Ve bir bitiş çizgisi daha: Elveda Haziran!
Minik bir ev ağaç ev olsun burası. Yüze kırışıklıklar getiren hıza karşı bir kalkan ya da. Sokağa çıkma yasaklarında otobüse bindiğim akşamlar su gibi akıp giden kızıllığa bu yazıyla bir selâm etmiş olayım. Gezegende hiçbir şeye zeval gelmesin. Ama Peygamberin ص'in gelişiyle bile sönmemiş ateşlerin hararetine zeval duası edeyim bu yazıyla. Siz misafirlerim buraya gelince dip köşe çamaşır suyu ve arap sabunuyla silindikten sonra lavanta kokusu sıkılmış bir odaya gelmişsiniz gibi hissedin. Her metrekaresi tanıdık bir kıtaya. Karanlık bağrına sakladığı ışık ile her yanımızdan süzüldüğünde kaçınacak bir sığınağa. Sabahın beşinde, gecenin üçünde. Geçmek bilmeyen zamanların tıngırtısında, her bir âzâ ile tutulsa dahi kaçıp giden zamanların arsız kahkahasında... Çokça misafir, envai çeşit hikâye. Her birine göre ayrı bir giriş, kimi zaman birbirlerine dolanan gelişmeler ve kim olursa olunsun her daim aynı son. Norveç ışıklarının neon yeşili daimi manzaramız olsaydı; Oğlak dön