Kış Güneşine Şükran İle
Çağ ne kadar değişirse değişsin, insanların ve insanlığın bazı meseleleri hiç değişmiyor. 2* yıllık kısacık bir ömrü olan kimse için çok iddialı bir söz olsa da nesnelliği ortak kabul. Hepimiz fazla soğukta üşür, fazla sıcakta terleriz. Bir hediye aldığımızda sevinir, bir yakınımızı kaybettiğimizde kahroluruz. Rengimiz, dilimiz ne olursa olsun Güneş'in sıcaklığını tanırız, günbatımında yaslanacak omuz ararız. Neden var olduğumuzu çözmek ister, sorumuzun muhtemel cevabı Bir olana çıktığı zaman diriliriz. İnsanların rutin gündemleri farklı olsa da ruhlarında besledikleri gündemler hep aynı. Hırsları, istekleri, ulaştıkları ya da ulaşamadıkları, kavradıkları, anlamasına daha çok zaman olan kör noktaları. Hislerimiz evrensellikten daha özel bir sözcüğü hak etmiyor mu? Herkeste aynı olan o ruh tomurcukları, bazılarımızda çok daha ışıltılı gözüküyor. Bilim adamı amcaların şu pek mantıklı açıklamalarına ihtiyaç duymaksızın biz biliyoruz ki bunun yegâne sebebi ifade biçimi. İfadeyi bi